top of page

"Like for likes" Danny Pinto


Een nieuwe dag, de zon schijnt wéér, het is 32 graden, de geur van de zee is zo duidelijk, ik loop met een koffie in mijn hand, na werk misschien nog even naar het strand? #TelAviv. De likes stromen binnen. Eigenlijk zit ik al een uur in de bus om opnieuw in de dagelijkse file aan te sluiten, het enige wat ik ruik is de mix van diesel en airconditioning en om me heen zie ik slaperige zakenlui en soldaten onderuitgezakt zitten onderweg naar hun wolkenkrabber of legerbasis. Geen likes.

De likes vliegen door het universum. Jouw outfit wil ik ook. Die Azie reis laat de hele wereld zien dat je een vrije vogel bent. De zoveelste snapchat bij het Paardje en de Jimmy laten zien dat jij een echte levensgenieter bent.

Mijn avontuur naar likes begon 2,5 jaar geleden, met 3 koffers emigreren naar het onbekende. Nog steeds vind ik het een fascinerende gedachte dat je slechts een vliegticket en maar 3 koffers nodig hebt om te emigreren. Ergens dacht ik dat er nog wel een stoffig departement zou zijn waar een man met snor een ultieme poging zou wagen om mij voor de Nederlandse maatschappij te behouden. Geen belletje, geen kaartje, niks, niemand. Het enige departement dat bijzonder gesteld is op het onderhouden van contact is de de IB-groep/DUO, ooit een bloeiende relatie maar inmiddels is het een eenzijdige koestering. Regelmatig krijg ik de vraag van Israëli's hoe je in godsnaam Amsterdam kunt verlaten. Omgekeerd melden Amsterdammers regelmatig dat ik niks mis en dat ze jaloers zijn op een leven in Israël.

Voor welke likes moet ik gaan? Israël is een geweldig land, men is innovatief, brutaal, scherp, uitdagend en vooral warm. Net als het klimaat. Het meeste geniet ik van het feit dat ik verlost ben van de Hollandse kneuterigheid. Wat mis ik? Vrienden bij het Paardje en de Jimmy, die van de snapchats. Familie. De pracht van Amsterdam, het is al zo verschrikkelijk mooi als je er woont maar in mijn dromen misschien nog wel mooier, in mijn dromen schijnt de zon er ook.

Emigreren is de beste beslissing van mijn leven. Ik voel me thuis in Israël maar er zal altijd een deel van mijn hart verpand blijven aan Amsterdam. Gelukkig scheidt mij slechts een 4,5 uur durende vliegreis van Amsterdam, bovendien vang ik meestal veel likes met de post @Ben Gurion Airport - TLV->AMS.


bottom of page