Ondanks dat er een tijd was dat ik wekelijks voor mijn toenmalige werk het vliegtuig in stapte, ben ik nog steeds geen groot fan van het plaatsnemen in een altijd net even te smerige vliegtuigstoel.
Ongeveer vanaf een uur voordat het vliegtuig gepland staat te vertrekken begint het gevoel. Het is een beetje te vergelijken met het gevoel wat je hebt voordat je een hele belangrijke Champions League wedstrijd gaat spelen. Tenminste, dat gok ik.
Klamme handjes, afgeleid zijn en denken aan het meest ongemakkelijke moment, in mijn geval: het opstijgen. Och, wat is dat toch een onaangenaam gebeuren. Het geluid, het scheef hangen. Ik weet het: het moet, want anders is het heel lastig allemaal, dat vliegen. Maar het zijn keer op keer weer de 10 á 15 meest ongemakkelijke minuten van mijn reis.
Waar ik ook een heel ongemakkelijk gevoel van krijg is de manier waarop Marcel Keizer, die normaliter nooit verder was gekomen dan een club als bijvoorbeeld Willem II, nu toch heel stiekempjes op een bijna House of Cards-achtige manier hoofdtrainer is geworden van Ajax 1.
Het is een wat gekke overgang, ik weet het. Van vliegangst naar Marcel Keizer, maar het bruggetje komt nu pas: Dennis Bergkamp!
Dennis Bergkamp, een levende legende, èèn van de beste voetballers die Nederland ooit gekend heeft, maar ook 's werelds bekendste vliegangst 'patiënt'. Wat Ronaldo is voor Nike, is Bergkamp voor ons: het uithangbord. Bergkamp gaf de mensen met vliegangst een gezicht. Het werd in de jaren '90 echt een 'dingetje', de vliegangst van Bergkamp ging een eigen leven leiden, want hij kreeg zelfs een vliegangst bijnaam: The non-flying Dutchman. Ik was er maar wat blij mee, want als 14-jarig jongetje is het heerlijk om zwetend tijdens het opstijgen tegen jezelf te kunnen zeggen: "Ja, maar Bergkamp heeft het ook". Als 28-jarige werkt dat trouwens ook nog wel bij tijd en wijle.
Jarenlang begreep ik Dennis, ik had respect voor zijn angsten. Maar nu begrijp ik mijn uithangbord niet meer. Dennis Bergkamp boezemvriend van Marcel Keizer, zorgde er voor dat Keizer vanuit het niets trainer werd van Jong Ajax, 'pestte' hoogstpersoonlijk Peter Bosz weg en maakte zich hard om Marcel Keizer hoofdtrainer van Ajax 1 te maken. Ik heb inderdaad misschien iets teveel naar de Underwoodjes gekeken de laatste weken, maar het is wel heel toevallig allemaal. Als Ajax fan weet je niet wat je er van moet verwachten. Natuurlijk, het kan ook heel goed gaan. Laten we het vooral hopen. Maar voor nu voelt het toch alsof bijvoorbeeld een doorsnee trainer als Marcel Keizer ineens trainer is van Ajax 1..... alhoewel dat misschien een slecht voorbeeld is.
Marcel Keizer, oud trainer van Argon, Telstar en Cambuur werd afgelopen seizoen tweede met Jong Ajax in de Jupiler League. Een ontzettend knappe prestatie, maar ik durf te zeggen dat met die spelersgroep zelfs Stevie Wonder tweede was geworden.
En nu, nu gaat Marcel Keizer misschien de Champions League in. Eigenlijk is het gek dat we er nog verbaast van opkijken. Het werkt zo, het gaat zo in de voetballerij, maar het is toch telkens weer opvallend te noemen.
Je kan niet anders dan je er bij neerleggen, je eraan overgeven. En zo geeft de kwestie Marcel Keizer/Dennis Bergkamp toch nog nieuwe inzichten om mijn vliegangst te onderdrukken: erbij neerleggen, eraan overgeven. Ik was er zelf niet opgekomen. Bedankt, Non-flying Dutchman!